jueves, 27 de marzo de 2008

Guns N' Roses - Civil War

Lo que tenemos aquí es falta de comunicación que algunos hombres no pueden alcanzar, entonces tienes lo que la semana pasada, es lo que querias, bueno, ahí lo tienes
Mira a nuestros jóvenes hombres luchando, mira a nuestras mujeres llorando, mira a nuestros jóvenes muriendo, de la forma en que ellos siempre lo han hecho

Mira el odio que estamos criando, mira el temor que estamos alimentando, mira las vidas que estamos dirigiendo, de la forma en que ellos siempre lo han hecho

Mis manos están atadas, los billones cambian de lado a lado y las guerras prosiguen con el orgullo de cerebros lavados por el amor de Dios y por nuestros derechos humanos, todas esas cosas son barridas a un lado y las manos sangrientas no pueden negar el tiempo, son lavadas por nuestro genocidio y la historia esconde las mentiras de nuestras guerras civiles.

Llevas una bandera negra cuando han matado a un hombre, la cual dice “la paz podría durar siempre”, en mis primeros recuerdos mataron a Kennedy y me quede paralizado cuando aprendí a ver asique nunca caí por Vietnam, tenemos el muro de D.C. para recordarnos a todos que no puedes confiar en la libertad cuando no está en tus manos, cuando todos estan luchando por su tierra prometida.

Yo no necesito tu guerra civil que alimenta al rico mientras entierra al pobre, hambrientos de poder vendiendo soldados en un almacen de venta de hombres ¿estan frescos?, no necesito tu guerra civil

Mira los zapatos que estás llenando, mira la sangre que estamos derramando, mira el mundo que estamos matando, de la manera que siempre lo hemos hecho antes.

Mira la duda en la que nos hemos revolcado, mira a los líderes que hemos seguido, mira las mentiras que hemos tragado, y yo no quiero escuchar nada más

Mis manos están atadas, por todo lo que he visto mi mente ha cambiado, pero las guerras aun siguen y los años van pasando, sin el amor de Dios ni derechos humanos, porque todos estos sueños son barridos a un lado por las manos sangrientas de los hipnotizados que portan la cruz del homicidio, y... la historia… soporta las cicatrices de nuestras guerras civiles.

“Practicamos la aniquilación colectiva de oficiales y mayores, por ejemplo para crear una vacuna, después la probamos, a medida que la guerra popular avanza la paz está cerca”

No necesito otra guerra…. ¿Qué hay de civil en la guerra de todas formas?

sábado, 1 de marzo de 2008

Falando un pouco de Formula 1

Faltan 2 semanas máis ou menos para que de comezo a nova tempada de Fórmula 1 e seguramente non haberá tanta expectación en ningún momento do campionato como a hai agora.

Parece ser que Fernando Alonso ten máis problemas dos que a xente se esperába a principio de pretemporada, realizou un inicio máis que aceptable contando coas limitacións técnicas que tiña o seu monopraza con respecto aos "grandes" Ferrari e McLaren. Ultimamente non están indo ben as cousas dentro do equipo francés.

Os Ferrari realizaron un fulminante comezo, batendo marcas continuamente e dando a supor que esta tempada se pasearían pola pista, pero unhas recentes declaracións de Luca Cordero Montezemolo e os últimos adestramentos de pretemporada fixeron que estas suposicións desen marcha atrás.

Por outra banda Lewis Hamilton e Heikki Kovalainen parecen estar en forma dentro de McLaren. Parecen evolucionar de forma correcta.

Por agora o que se pode ler na prensa son só suposicións do que vai pasar no mundial e falsos tempos que adornan o marcador, só son iso, adestramentos de pretemporada e non importa o tempo que faga un con non sei cantos litros menos de carburante que o outro. Unicamente son tempos para dar que falar á xente.

Ata que se vexan os tempos de carreira dentro de dúas semanas en Albert Park non saberemos de verdade a que nivel xoga cada un. Eu polo menos véxoo así, que empece xa!!!

Saúdos.

lunes, 25 de febrero de 2008

Do you need some time...all alone

Vou seguir insistindo con entradas dos Guns, e é que nunca me cansarei de escoitalos porque a gran maioría das súas cancións transmiten sensacións ás que a outros grupos xa lles gustaría polo menos asomarse, cancións que aínda que non entendas a letra, sabes o que ao final queren transmitir.

Desde as cancións máis rebeldes como Welcome to the Jungle ou Nightrain, ata as cancións con máis ritmo como poden ser Used To Love Her ou Rocket Queen, pasando polas grandiosas Sweet Chile O' Mine, Don't Cry, Estranged ou November Rain. Nesta última é na que precisamente me gustaría parar a mostrar unha "análise" que atopei, tanto da canción como do vídeo

A canción comeza e o son da tormenta dá paso a unha melodía melancólica formada polos pianos de Axel e Dizzy e os violíns da orquestra, esa melodía crece e crece imparable mentres os instrumentos vanse engadindo: a guitarra, o baixo, a frauta... De súpeto a voz desgarrada de Axl transforma a beleza desa melodía nun anuncio de que o fin achégase. Non fai falta entender a letra, a música cóntanos a historia, fálanos de alguén que loita por manter aquilo que máis lle importa, pero cando se engaden os coros dinnos que non hai solución, a intensidade da canción crece e crece, volvéndose máis emocionante e melancólica á vez... E de súpeto Slash toma a voz cantante por primeira vez, o son da súa guitarra obríganos a seguir escoitando aínda sabendo que non anuncia nada novo, logo outra vez Axl, Dizzy e os violíns, aínda máis dramáticos e volve aparecer Slash guiándonos cara ao final mentres cada golpe de baqueta de Matt Sorum sente como un puñal cravado no peito, o ritmo crece imparable ata que... un silencio parece darnos un descanso, pero nada máis lonxe da realidade. Entón o drama convértese en traxedia. Mentres os pianos volven desatar a tormenta, Axl, acompañado dos coros empéñanse en repetirnos unha e outra vez que todo o mundo necesita a alguén, pero para entón Slash, Matt e a orquestra desataron un furacán de enormes proporcións que non nos deixa esquecer que non temos a ninguén ao noso lado, que nos quedamos sos e que sos seguiremos por moito que todo o mundo necesite a alguén. Que o amor é algo que nos negou.

Comentarios como este se poden atopar en Internet, e a verdade, moi poucos (por non dicir ningún) que digan o contrario, porque os Guns N? Roses foron os verdadeiros reis do Hard Rock conseguindo marcar pegada na historia da música.

Axel, Slash, Matt, Duff, Izzy, facede un esforzo polos vosos fans e afastade as vosas diferenzas do profesional. Por un mundo sen Guns, pero con Roses.

Un Saúdo.

viernes, 15 de febrero de 2008

Para opinions dos Guns? aquí


Hoxe vou falar dun grupo de música un tanto peculiar, coñecido seguramente pola maioría por ser un dos grupos mais soados a finais dos 80 e principios dos 90, Guns N' Roses.


Falouse moito desta banda, sobre todo desde que se produciu a separación dos integrantes que levaron o nome de Guns N' Roses todo o máis alto, por suposto estou falando de Matt Sorum, Dizzy Reed, Izzy Stradlin, Duff McKagan, Saul Hudson "Slash" e como non Axl Rose.

Hai opinións de todo tipo, que se agora a banda non merece levar o nome dos Guns, que sen Slash Axl non é nada? en fin, cada un defende a súa teoría.

Estou de acordo en que os novos Guns N' Roses non chegarán ao nivel ao que chegaron os "vellos" (bueno, é unha suposición, esperemos aver como queda o esperado Chinese Democracy unha vez editado por completo) e que nin Axl nin Slash farán por separado o que outrora fixeron xuntos. Pero no que non estou de acordo é que a xente diga que Axl está acabado e que Slash era o que movía a banda.

Na miña opinión digo que a alma de Guns N' Roses sempre foi e será *Axl Rose, está claro que *Slash facía uns sos incribles co seu Les Paul, pero sinceramente, vin vídeos en Internet de xente como ti ou como eu versionando solos de Slash e a verdade que están bastante currados. A xente coñecía aos Guns N' Roses polos toques de guitarra de Slash ou de Izzy?, polos acordes de Duff?, pola batería de Matt?, non digo que isto non influíse, pero na miña opinión os Guns eran coñecidos máis que nada pola gran voz de Axl, que era capaz de pasar de estar cantando unha balada como November Rain a cantar os altibaixos de Dead Horse. Axl Rose, chegou a ser un verdadeiro rei.


Actualmente só quedan 2 membros (Axl e Dizzy) do que foi no seu tempo unha das máis grandes bandas de rock presentes no planeta terra, co seu novo persoal integrado por Axl Rose, Robin Finck, Tommy Stinson, Chris Pitman, Brian "Brain" Mantia, Richard Fortus, Ron "Bumblefoot" Thal, Frank Ferrer, Dizzy Reed están á espera de lanzar xa o seu novo disco Chinese Democracy, que din que posiblemente sexa o máis caro e o mais esperado da historia.

Os demais integrantes xuntáronse e formaron Velvet Revolver, pero ningún deles nega a posibilidade de volver xuntarse con Axl nun futuro que esperemos que non sexa moi afastado, para asì poder revivir a maxia que nos deixou esta banda fai uns cantos anos.

Un Saúdo.

sábado, 12 de enero de 2008

Por fin TDT para lugares sen cobertura, aunque a "medias"

Pasaron 2 anos e uns meses desde a implantación da TDT en España, e só o 85,7% da poboación pode gozar dela. O outro 14,3% tense que conformar con ver a imaxe con “choiva”.

No ano 2010 producirase o apagaon analóxico que acabará coa televisión convencional polo que a xente verase obrigada a comprar o decodificador necesario para poder ver a TDT pero… se non hai cobertura, a xente quedase sen TV?

Estanse negociando acordos para que a TDT se emita a nivel totalmente nacional cunha cobertura superior ao 99,99% pero a día de hoxe existe unha forma para ver a TDT en lugares nos que aínda non se recibe sinal. Para os usuarios dunha antena parabólica dirixida ao satélite Hispasat e dun Pc cunha Pcsat (ver modelos compatibles) existe a opción de captar devanditos sinais e visualizalos no ordenador a través do programa HispaDVB.

As canles son FTA (Free To Air, canles en aberto) pero non se poden recibir cun decodificador normal porque eses sinais emítense nun formato distinto a estándar DVB-S e os receptores e o sinal non son compatibles.

A tarxeta mais empregada para a súa recepción é a SkyStar 2, pero hai unha lista de mais modelos compatibles para o seu visionado. Tamén din por aí que o sinal non é moi forte para que fóra de España non se reciba en condicións e que fai falta unha antena de polo menos 1m de diámetro. Está comprobado que cunha antena de polo menos 60cm e ben orientada pódense recibir todas as canles, que son:

TVE 1
TVE 2
24H TVE
Clan TVE
Vexo
SETenVeo
Tenda en Vexo
Net TV
Teledeporte
Catro
CNN
40 Latino
A Sexta
Telecinco
Telecinco Sport
Telecinco Estrelas
Fly Music
Antena 3
Antena.Neox
Antena.Nova
Fogar 10

As frecuencias son:
12622000,V,12963,56,QPSK_R ; TP 67
12640000,V,12963,56,QPSK_R ; TP 67
11569000,H,12963,34,QPSK_R ; TP 87
11655000,H,12963,56,QPSK_R ; TP 88
12622000,H,12963,56,QPSK_R ; TP 72
12640000,H,12963,56,QPSK_R ; TP 72

Esta previsto que para antes do 2010 a cobertura sexa completa e se poñan á venda decodificadores coas suas respectivas tarxetas dun único pago (sen comisións mensuais nin iso) para que todo o mundo poida ver a TDT na súa casa. Pero bueno, Por agora a alternativa é esta, e non esta nada mal non?

Saúdos.

Certa iformación foi sacada doutros foros, para uso informativo

martes, 8 de enero de 2008

November Rain

Despois de varios días sen internet (tormenta, módem queimado e iso...) toca actualización rápida.
Non estamos en Novembro pero chover chove, polo menos aquí, asique aí vai unha dos Guns N' Roses, November Rain:

Vídeo:


Cando che miro aos ollos, vexo un amor contido, pero amor cando che collo, non sabes que eu tamén sinto o mesmo?.
Porque nada dura para sempre e os dous sabemos que os corazóns poden cambiar, na fría choiva de novembro.
Nós xa pasamos por isto xa fai tempo simplemente intentando mitigar a dor.
Pero as persoas que se queren veñen e van e ninguén está realmente seguro de quen o vai a deixar hoxe.
Se puidésemos ter tempo para deixar fluír as cousas, podería descansar só sabendo que ti es miña, toda miña. Así que se ti realmente quéresme, entón amor, non te cortes, ou acabarei índome coa fría choiva de novembro. Necesitas estar un tempo pola túa conta, necesitas estar un tempo soa? Todo o mundo necesita un tempo pola súa conta. Non sabes que necesitas estar un tempo pola túa conta?.
Sei que é difícil abrir o corazón cando ata os teus amigos parece que che fan dano, pero se ti puideses curar un corazón roto, non poderías sacar algo de tempo para quererche un pouco?
Ás veces necesito un tempo para pola miña conta, ás veces necesito un tempo só, todo o mundo necesita un tempo pola súa conta. Non sabes que eu tamén necesito un tempo para estar só?.
E cando os teus medos salgan a flote e as sombras rolden por aí, eu se que ti me podes querer cando non teñas a ninguén máis a quen botarlle a culpa. Así que non importa a escuridade, aínda podemos atopar unha saída porque nada dura para sempre, ata a fría choiva de novembro.
Non cres que necesitas a alguén?
Non cres que necesitas a alguén?.
Todo o mundo necesita a alguén, non es a única, non es a única.

PD: Poño a tradución porque se que se poño a versión orixinal non vos ides matar a lela, e menos a traducila jaja.

Saúdos.

martes, 25 de diciembre de 2007

Tocando as portas do ceo


Knockin' on Heaven's Door di unha das mellores e máis coñecidas cancións deste astro da música contemporánea como é Dylan

¿Hoxe en día cal é a cantidade de xente que non sabe quen é Bob Dylan? Sinceramente hai moita xente que descoñece da existencia deste cantautor estadounidense, pioneiro e un dos máximos influentes da música dos ultimos 50 anos.

Bob Dylan pasou por unha serie de "profesións", por chamalas dalgún xeito, desde cantautor a actor de cine. Comezou, como a gran maioría, de solista en pequenos bares coa súa guitarra e a súa harmónica, o fin acabou como a gran lenda da musica do século XX.

Din que foi abucheado cando se pasou á guitarra electrica... sinceramente, creo que a quen había queabuchear era a esa xente que tanto o criticou por ese cambio, en fin...

Como di moita xente, Bob Dylan non cantaba, Bob Dylan era (e seguirá sendo) un poeta que disparaba palabras que se cravaban como frechas na xente, que tiña que escoitar as súas cancións unha e outra vez para de verdade comprender o que Dylan expresaba, como ben Bob di:
"Calquera cousa que podo cantar, chámoa unha canción. Calquera cousa que non podo cantar, chámoa un poema. Calquera cousa que non podo cantar e é demasiado longa para ser un poema, chámoa unha novela"

Aos seus 66 anos, moitos dan por retirado a Bob Dylan, pero tamien é certo que ninguén pode negar a actual influencia que segue tendo no rock de hoxe en día...

Se me poño a destacar algunha canción de Bob decántome por Like a Rolling Stone (temazo), Desolation Row (máis temazo) e como non Knokin' On Heaven's Door, esta última versionada por infinidade de grupos, pero creo que ningunha se achega á orixinal, pero bueno, pa gustos cores.

Grande Bob!